ภควัต, ภควันต์, ภควา, ภควาน หมายถึง [พะคะ–] น. นามพระเป็นเจ้า, นามพระพุทธเจ้า, พระผู้เป็นเจ้า,พระผู้มีพระภาค. (ป., ส.).
[พะคะ–] น. นามพระเป็นเจ้า, นามพระพุทธเจ้า, พระผู้เป็นเจ้า,พระผู้มีพระภาค. (ป., ส.).
[พะคะ–] น. พระเครื่องรางชนิดหนึ่ง มีพระพักตร์ควํ่าและปิดทวารทั้ง ๙คือ ตา ๒ หู๒ จมูก ๒ ปาก ๑ ทวารหนัก ๑ ทวารเบา ๑, โดยปริยายใช้เรียกคนที่ทําหน้าควํ่าหน้างอไม่รับแขกว่า ทําหน้าเป็นภควัม หรือหน้าควํ่าเป็นภควัม; หินชนิดหนึ่งซึ่งมีรูปร่างอย่างนั้น.
[พะคันทะลา] น. โรคริดสีดวงทวารหนัก. (ป.; ส. ภคํทร).
[พะ–] น. พี่หญิง, น้องหญิง. (ป., ส.).
[พะ–] (แบบ) ก. กล่าว, พูด, บอก. (ป., ส.).
[พะ–] น. ผู้พูด, ผู้บอก. (ส. ภณิตา).
[พบ] น. โลก, แผ่นดิน; วัฏสงสาร. (ป. ภว).