ความหมายของคำว่า ' ภูมิธรรม '

ความหมายของคำว่า ' ภูมิธรรม '
ภูมิธรรม หมายถึง [พูมทํา] น. พื้นจิตใจที่มีคุณธรรม.

ภูมิปัญญา
[พูม–] น. พื้นความรู้ความสามารถ.
ภูมิรู้
[พูม–] น. ความรู้, พื้นความรู้.
ภูมิ ๓
[พูม] ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย, เช่น วางภูมิ.
ภูมิใจ
ก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ.
ภูมิฐาน
[พูมถาน] ว. สง่าผ่าเผย, โก้หรู, เช่น แต่งตัวภูมิฐาน.
ภูมิคุ้มกัน
[พูม–] น. สภาพที่ร่างกายมีแรงต่อต้านเชื้อโรคที่เข้าสู่ร่างกาย,ภูมิต้านทาน ก็เรียก.
ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี
ดู ภูมิ ๑, ภูมิ–.