ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ภูมิ ๑, ภูมิ– '

    ภูมิ ๑, ภูมิ–  หมายถึง [พูม, พูมิ–, พูมมิ–] น. แผ่นดิน, ที่ดิน.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ภูมิ ๑, ภูมิ–

    [พูม, พูมิ–, พูมมิ–] น. แผ่นดิน, ที่ดิน.

  • ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี

    น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

  • ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี

    น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

  • ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี

    น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

  • ภูมิธร, ภูมินทร์, ภูมินาถ, ภูมิบดี

    น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

  • ภูมิบริมาณ

    [พูมิ–] น. มาตราเนื้อที่. (ส.).

  • ภูมิบาล, ภูมิภุช

    [พูมิ–] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒