ภุต หมายถึง [พุด] ว. ซึ่งกินแล้ว, ซึ่งครองแล้ว. (ป. ภุตฺต; ส. ภุกฺต).
[พุม] ว. ไม่ เช่น ภุมมาน ว่า ไม่มี, ภุมบาน ว่า ไม่ได้. (ข. พุํ).
[พุม, พุมมะ–] น. ดาวอังคาร; วันอังคาร. (ป. ภุมฺม; ส. เภาม).
[พุม, พุมมะ–] น. ดาวอังคาร; วันอังคาร. (ป. ภุมฺม; ส. เภาม).
[พุมมะรัด] น. หินปะการัง. (ส. เภามรตฺน).
[พุมมะวาน] น. วันอังคาร. (ป. ภุมฺมวาร).
[พุมมะวาน] น. วันอังคาร. (ป. ภุมฺมวาร).
[พุมมะ–] น. พื้นดิน, ภาคพื้น. (ป. ภุมฺม).