ภุกตาหาร หมายถึง ดู ภุกต–, ภุกต์.
น. อาวุธชนิดหนึ่ง.
[พุด, พุชะ–] น. แขน; งวงช้าง. (ป., ส.).
[พุด, พุชะ–] น. แขน; งวงช้าง. (ป., ส.).
[พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ] น. งู, นาค. (ป., ส.).
[พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ] น. งู, นาค. (ป., ส.).
[พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ] น. งู, นาค. (ป., ส.).
[พุชงคะ–] น. ชื่อฉันท์แบบหนึ่งมี ๑๒ คํา แบ่งเป็น ๒ วรรค มีลหุต้นวรรคและกลางวรรค. (ส.; ป. ภุชงฺคปฺปยาต).