ภิรมย์ หมายถึง ดู อภิรมย์.
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
น. หมอ, แพทย์. (ส. ภิษชฺ).
น. เหง้า, เหง้าบัว. (ป.; ส. พิส).
น. หมอ, แพทย์. (ป. ภิสกฺก; ส. ภิษชฺ).
ก. กลัว. (ป., ส.).
ว. น่ากลัว. (ป., ส.).
[พีรุกะ–] ว. กลัว, ขี้ขลาด. น. ผู้หญิง เช่น ภีรุอวตาร ว่า อวตารเป็นผู้หญิง. (แช่งนํ้า). (ป., ส.).