ภิญโญภาพ หมายถึง น. ความยิ่ง, ความยิ่งขึ้นไป.
น. ฝาเรือน, กําแพง. (ป., ส.).
[พินทะ–] ก. แตก, ทําลาย. (ป., ส.).
[พินทะ–] ก. แตก, ทําลาย. (ป., ส.).
[พินทะ–] ก. แตก, ทําลาย. (ป., ส.).
[พินนะ–] ว. แตกแล้ว, ทําลายแล้ว. (ป., ส. ภินฺน).
ว. ต่างชาติ, ต่างชาติชั้น. (ป., ส. ภินฺนชาติ).
ว. เปลี่ยนสี, จาง, ตก, ซีด, (ใช้แก่สี); ต่างพวก, ต่างวรรณะ.(ส. ภินฺนวรฺณ).