ภาษีโรงเรือนและที่ดิน หมายถึง (กฎ) น. ภาษีที่เรียกเก็บจากผู้รับประเมินผู้มีกรรมสิทธิ์ในที่ดินโรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างอย่างอื่นปีละครั้งตามค่ารายปีของทรัพย์สินนั้น.
[–สับพะ–, –สันพะ–] (กฎ) น. ภาษีที่กรมสรรพสามิตเรียกเก็บจากสินค้าที่ผลิตหรือนําเข้าและการให้บริการในทางธุรกิจตามที่กฎหมายกําหนด เช่น ภาษีรถยนต์ ภาษีสุรา. (อ. excise tax).
[พาด, พาดสะ–, พาสะ–] น. แสง, สว่าง, แจ้ง. (ป., ส.).
[พาด, พาดสะ–, พาสะ–] น. แสง, สว่าง, แจ้ง. (ป., ส.).
[พาดสะกอน, พาสะกอน] น. พระอาทิตย์.
[พาสะวอน] ว. สว่าง, มีแสงพราว. (ส.).
น. การพูด. (ป.).
น. ภาษา. (ป.).