ภารตี หมายถึง [–ระ–] น. ชื่อหนึ่งของพระสุรัสวดี.
[พาระยะซับ] (กฎ) น. อสังหาริมทรัพย์ที่ผู้เป็นเจ้าของจะต้องรับภาระบางอย่างที่เกิดจากภาระจํายอม, คู่กับ สามยทรัพย์.
[พาระ–, พานระ–] น. ภรรยา. (ส.).
ดู ภาร, ภาร–.
น. ชื่อมาตราชั่งนํ้าหนักมคธ ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. (ส. ภาร).
น. ชื่อมาตราชั่งนํ้าหนักมคธ ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. (ส. ภาร).
(โบ) น. พารา, เมือง.
[พาวะ–] น. ความมี, ความเป็น, ความปรากฏ, เช่น ภาวะน้ำท่วมภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ. (ป., ส.).