ภัทรบิฐ หมายถึง น. แท่นสําหรับเทพบดี หรือพระราชาประทับ ถือว่าเป็นมงคล. (ส.).
ว. ดี, งาม, เหมาะ, ควร. (ป. ภพฺพ; ส. ภวฺย, ภาวฺย).
น. สิ่งที่น่ากลัว, อันตราย, เช่น อัคคีภัย คือ ภัยที่เกิดจากไฟ อุทกภัยคือ ภัยที่เกิดจากน้ำ. (ป., ส. ภย).
[พัดสะ–] น. ภรรดา, ผัว. (ส. ภฺรตฺฤ; ป. ภตฺตา).
[พัดสะตฺรา] (แบบ) น. สูบลม. (ส.).
[พัดสะ–] น. เถ้า, ธุลี. ก. ทําให้แหลก. ว. แหลก, ละเอียด. (ป., ส.).
[พัดสอน] น. แสงสว่าง, รัศมี. (ป.).
น. แสงสว่าง, รัศมี. (ป., ส.).