ภณะ หมายถึง [พะ–] (แบบ) ก. กล่าว, พูด, บอก. (ป., ส.).
[พะ–] น. ผู้พูด, ผู้บอก. (ส. ภณิตา).
[พบ] น. โลก, แผ่นดิน; วัฏสงสาร. (ป. ภว).
[พะมะกาน] น. ช่างกลึง. (ป.).
[พะมอน] น. แมลงผึ้ง, แมลงภู่, ใช้ว่า ภุมระ ก็มี; เครื่องกลึง. ก. หมุน.(ป.; ส. ภฺรมร).
[พะมะริน] น. ผึ้งทั่วไป, ใช้ว่า ภุมริน ก็ได้.
[พะมะรี] น. ผึ้ง, ผึ้งตัวเมีย, ผึ้งทั่วไป, ใช้ว่า ภุมรี ก็ได้. (ป.).
ดู ภมร.