ค้นหาหมวดอักษร ฟ
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' ฟั่นเฟือน '
ฟั่นเฟือน หมายถึง ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือนจิตใจฟั่นเฟือน.
คำที่ใกล้เคียงกัน
ฟั้น
ก. นวด, ขยํา.
ฟันช้าง
ดู งาช้าง ๒.
ฟ้า
น. ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่ เช่น ดาวเต็มฟ้า,อากาศ เช่น ฟ้าครึ้ม ยิงปืนขึ้นฟ้า; สวรรค์ เช่น นางฟ้า ฟ้าดินเป็นพยาน; (กลอน) เจ้าฟ้า. ว. สีน้ำเงินอ่อนอย่างสีท้องฟ้าในเวลามีแดด เรียกว่า สีฟ้า.
ฟ้าคะนอง
น. ฟ้าลั่นติดต่อกัน.
ฟ้าเคืองสันหลัง
(สํา) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอํานาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรําพัน. (ขุนช้างขุนแผน).
ฟ้าผ่า
น. ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเนื่องจากอิเล็กตรอนจํานวนมากเคลื่อนที่ระหว่างเมฆกับพื้นโลก เกิดพลังงานสูงมากจนสามารถทําลายสิ่งที่กีดขวาง เช่น คน สัตว์ ต้นไม้ บ้านเรือน; โดยปริยายหมายความว่าคําสั่งด่วนที่ออกมาโดยไม่คาดหมายและไม่รู้เหตุผล.
ฟ้าไม่กระเทือนสันหลัง
(สํา) น. อํานาจเบื้องบนหรือผู้ปกครองยังไม่ลงโทษทัณฑ์ ใช้ในสํานวนว่า ถ้าฟ้าไม่กระเทือนสันหลังก็ยังไม่รู้สึก.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์