ฟันดาบ หมายถึง น. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.
ก. บุกตะลุยสิ่งที่ต้านทานเข้าไป, ผจญสิ่งที่ขัดขวาง.
น. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสําหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร,โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่นฟันเลื่อย ฟันจักร.
น. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม.
น. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม.
น. ฟันชุดแรก.
น. เรียกสิ่งที่มีรูปอย่างฟันปลา, เรียกลักษณะที่สับหว่างสลับเยื้องกันอย่างฟันปลาว่า สลับฟันปลา เช่น นั่งสลับฟันปลายืนสลับฟันปลา; ลายคดกริช รูปดังนี้ (รูปภาพ) เรียก ลายฟันปลา,ลายฟันเลื่อย ก็เรียก.
น. ฟาง, ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, ฟัน เช่น ฟันฟางไม่ค่อยดี กินของเหนียวของแข็งไม่ได้.