ความหมายของคำว่า ' ฟัด '

ความหมายของคำว่า ' ฟัด '
ฟัด หมายถึง ก. กัดเหวี่ยงหรือสะบัดไปมา เช่น ถูกหมาฟัด แมวฟัดหนู, เหวี่ยงเช่น ถูกรถฟัดเสียสะบักสะบอม; ต่อสู้ เช่น เด็กฟัดกัน; กระทบเช่น ท้ายเรือฟัดกัน นมยานฟัดกัน; คล้องจองกัน, สัมผัสกัน, เช่นกลอนฟัดกัน. ว. เรียกกุ้งแห้งที่เอาเปลือกออกแล้ว ว่า กุ้งฟัด,กุ้งฝัด ก็ว่า.

ฟัดเฟียด
ว. กระฟัดกระเฟียด, อาการที่ทําโกรธสะบัดกระฟัดกระเฟียด.
ฟัน ๑
ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ.
ฟันคลื่น
ก. แล่นเอาหัวเรือตัดคลื่นไป.
ฟันดาบ
น. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.
ฟันฝ่า
ก. บุกตะลุยสิ่งที่ต้านทานเข้าไป, ผจญสิ่งที่ขัดขวาง.
ฟัน ๒
น. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสําหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร,โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่นฟันเลื่อย ฟันจักร.
ฟันถาวร, ฟันแท้
น. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม.