ความหมายของคำว่า ' ฟักฟุ้น '

ฟัง
ก. ตั้งใจสดับ, คอยรับเสียงด้วยหู, ได้ยิน; เชื่อ, ทําตามถ้อยคํา เช่นให้ฟังคําสั่งผู้บังคับบัญชา.
ฟังขึ้น
ว. พอจะยึดถือได้ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เหตุผลฟังไม่ขึ้น.
ฟังความข้างเดียว
ก. เชื่อถือแต่ฝ่ายเดียวโดยไม่ฟังความอีกฝ่ายหนึ่ง.
ฟังได้
ว. พอเชื่อถือได้ เช่น ที่พยานให้การมานั้นฟังได้, ไม่ขัดหู เช่นเพลงไพเราะพอฟังได้.
ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด
(สํา) ก. ฟังไม่ได้ความแจ่มชัด แล้วเอาไปพูดต่อหรือทําผิด ๆ พลาด ๆ.
ฟังหูไว้หู
ก. รับฟังไว้แต่ไม่เชื่อทั้งหมด.
ฟังออก
ก. เข้าใจ, รู้เรื่อง.