ฟู่ หมายถึง ว. เสียงดังเช่นนั้น. น. เรียกเตาที่ใช้สูบลมพ่นน้ำมันให้ขึ้นไปถูกไฟลุกเป็นเปลวว่า เตาฟู่.
น. ที่นอนที่ยัดด้วยนุ่นเป็นต้น มักทำเป็นลูกฟูก.
ก. อูดขึ้น, ล้นขึ้น. ว. เสียงดังเช่นนั้น.
ว. เสียงอย่างเสียงหายใจแรง ๆ เวลาเหนื่อยมาก ๆ, ฟืดฟาด ก็ว่า.
ว. อาบ, โซม, ท่วม, อูม; เฟ้อ, มาก เช่น น้ำลายฟูมปาก.
ก. ลุยนํ้า.
ก. ทะนุถนอม, ประคับประคอง, เช่น พ่อแม่ฟูมฟักลูก, ฟักฟูมก็ว่า.
ก. ทําฟองให้มาก, เล่นฟองนํ้า. ว. อาการที่มีนํ้าตานองหน้า เช่นร้องไห้ฟูมฟาย; มากมาย, ล้นเหลือ, สุรุ่ยสุร่าย เช่น ใช้เงินฟูมฟายคือ จับจ่ายใช้สอยเกินสมควร.