พาด หมายถึง ก. ก่าย เช่น ขาพาดหมอนข้าง, ทอด เช่น พาดบันได พาดสะพาน,พิง เช่น เอาบันไดพาดไว้ที่กำแพง, วางทาบลง, วางทาบห้อยลง,เช่น ผ้าขาวม้าพาดบ่า พาดผ้าไว้ที่ราวพาดผ้าสังฆาฏิ.
ว. เรียกลักษณะการห่มผ้าของพระอย่างหนึ่ง คือเอาจีวรจีบเข้าแล้วพาดบ่าแล้วคาดรัดประคดอก ว่า ห่มพาดควาย.
ก. เกี่ยวโยงไปถึง เช่น ให้การพาดพิงถึงผู้อื่น.
ก. เก็บความสําคัญของข่าว นํามาตีพิมพ์เป็นหัวเรื่องโดยใช้ตัวอักษรขนาดใหญ่ผิดปรกติเพื่อให้เกิดความสนใจ, เรียกข่าวเช่นนั้นว่า ข่าวพาดหัว.
[ฉะไหฺน] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Enkleia siamensis Nervling ในวงศ์Thymelaeaceae ใช้ทํายาได้, พันไฉน ก็เรียก.
น. ลม. (ป., ส. วาต).
น. คําพูด, ถ้อยคํา. (ป., ส. วาท).
(กลอน) น. เครื่องประโคม. (ส. วาทฺย).