พากเพียร หมายถึง ก. บากบั่น, พยายาม, มุ่งทําไม่ท้อถอย.
ก. พูดแทนผู้แสดงหรือตามบทบาทของผู้แสดงโขน หนัง หรือภาพยนตร์ เป็นต้น เช่น พากย์โขน พากย์หนังตะลุง พากย์หนังใหญ่ พากย์ภาพยนตร์, บรรยายถ่ายทอดในการแข่งขันกีฬาหรือการแสดงบางอย่าง เช่น พากย์มวย พากย์ฟุตบอล, กล่าวเรื่องราวเป็นทำนองเมื่อเวลาแสดงโขนเล่นหนัง. น. คําพูด, ภาษา; คํากล่าวเรื่องราวเป็นทํานองเมื่อเวลาแสดงโขนหรือหนังใหญ่เป็นต้น,บทพากย์ ก็ว่า. (ป., ส. วากฺย).
(ปาก) ก. พูดตามบทพากย์ภาพยนตร์, พากย์ ก็ว่า.
ว. เพียง, เช่น, เหมือน, แทบ, ใช้ว่า ปาง หรือ พ่าง ก็มี.
น. แผ่นโลหะสําหรับตีบอกเสียง.
น. พื้น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น พ่างพื้น เช่น พ่างพื้นพสุธา. ว. เพียง,เช่น เหมือน, แทบ, พาง หรือ ปาง ก็ว่า.
น. ม้า. (ป.; ส. วาชี).
[พาน, พานนะ] น. ลูกธนู, ลูกปืน. (ป.; ส. วาณ).