พัลลภ หมายถึง [พันลบ] น. คนสนิท, คนโปรด. (ป., ส. วลฺลภ).
[พันละ] ว. อุตลุด, เกี่ยวพันหรือพัวพันกันจนยุ่งเหยิงสับสนแยกไม่ออก, เช่น ตบตีกันเป็นพัลวัน.
ว. เป็นพวง, ติดกัน.
ว. เกี่ยวเนื่องกัน, ผูกพันกัน, เกี่ยวโยงพาดพิงถึงกัน, เช่น พัวพันกับคดีทุจริต, พันพัว ก็ว่า.
ว. เสียงดังเช่นนั้น.
[พัดสะ] น. ผู้บังคับการเรือนจํา, ผู้ปกครองนักโทษ.
[พัดสะ] น. สิ่งของต่าง ๆ, เครื่องใช้ไม้สอย, ที่ดิน, บ้านเรือน.(ส. วสฺตุ; ป. วตฺถุ).
น. หีบห่อบรรจุสิ่งของที่ส่งทางไปรษณีย์ มีขนาดใหญ่และมีนํ้าหนักมากกว่าไปรษณียภัณฑ์อื่น ๆ หุ้มห่อแน่นหนามั่นคง เหมาะแก่สภาพของสิ่งของและระยะทางที่จะส่งไป.