พัญจน์ หมายถึง [พัน] น. การล่อลวง. (ป. วญฺจน).
[พัดทะ] น. วัฒกี, ช่างไม้. (ป. วฑฺฒกี).
[พัดทะนะ] น. ความเจริญ. (ป. วฑฺฒน; ส. วรฺธน).
[พัดทะนะ] น. ความเจริญ. (ป. วฑฺฒน; ส. วรฺธน).
[พัดทะ] ก. ทําให้เจริญ.
น. ผู้ทําความเจริญ, ผู้ทําการพัฒนา.
น. การทําความเจริญ, การเปลี่ยนแปลงในทางเจริญขึ้น,การคลี่คลายไปในทางดี.
ดู พัฒน, พัฒนะ.