ความหมายของคำว่า ' พักตรา '

พักตรากฤติ
ดู พักตร, พักตร์.
พักตา
น. ผู้พูด, ผู้กล่าว. (ส. วกฺตฺฤ; ป. วตฺตา).
พักแพว
น. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].
พักร
[พัก] (โหร) ก. ย้อน, ถอยหลัง, เช่น ดาวนพเคราะห์เดินย้อนราศีเรียกว่า พักร. (รามเกียรติ์ ร. ๒). (ส. วกฺร).
พัง ๑
ก. ทลาย เช่น บ้านพัง ตึกพัง, ทำให้ทลาย เช่น พังบ้าน พังประตู.
พัง ๒
น. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.
พังกา ๑
ดู โกงกาง.