พอเหมาะ หมายถึง ก. เหมาะเจาะ เช่น เขามาพอเหมาะกับเวลา รองเท้านี้ใส่ได้พอเหมาะ, พอเหมาะพอเจาะ ก็ว่า.
(สํา) รู้ทันกัน, พอแย้มปากก็เห็นไรฟัน ก็ว่า.
ว. พออยู่ได้, พอไปได้.
น. ชายผู้ให้กําเนิดแก่ลูก; คําที่ลูกเรียกชายผู้ให้กําเนิดหรือเลี้ยง;ดูตนคําที่ผู้ใหญ่เรียกผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่าด้วยความสนิทสนมหรือรักใคร่เป็นต้นว่า พ่อนั่น พ่อนี่; คําใช้นําหน้านามเพศชายแปลว่า ผู้เป็นหัวหน้า เช่น พ่อเมือง; ผู้ชายที่กระทํากิจการหรืองานอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ค้าขาย เรียกว่า พ่อค้า ทําครัว เรียกว่าพ่อครัว; เรียกสัตว์ตัวผู้ ที่มีลูก เช่น พ่อม้า พ่อวัว.
น. เพื่อนร่วมนํ้าสบถของพ่อ.
(โบ) น. กษัตริย์ผู้เป็นใหญ่ในสมัยสุโขทัย.
(โบ) น. หัวหน้าครอบครัว.
ว. คําพูดเอาใจ (ใช้แก่ผู้ชาย).