พอใจ หมายถึง ก. สมใจ, ชอบใจ. ว. เหมาะ.
ว. ใช้ได้ เช่น คะแนนพอใช้; ปานกลาง, พอสมควร, เช่น มีฐานะดีพอใช้รวยพอใช้เก่งพอใช้; เพียงพอแก่การจับจ่ายใช้สอย เช่นมีเงินพอใช้ทั้งเดือน, พอใช้พอสอย ก็ว่า.
ว. นับว่าใช้ได้.
ว. เพียงพอแก่การจับจ่ายใช้สอย เช่น มีเงินพอใช้พอสอยไปเดือนหนึ่ง ๆ, พอใช้ ก็ว่า.
ว. กำลังดี, พอเหมาะพอเจาะ, เช่น มีเงินไปเท่ากับราคาของพอดิบพอดี กางเกงตัวนี้ใส่ได้พอดิบพอดี, พอดี ก็ว่า.
ว. กำลังดี, พอเหมาะพอเจาะ, เช่น เสื้อใส่ได้พอดี, พอดิบพอดี ก็ว่า;พอเหมาะกับเวลา เช่น พอสิ้นเดือนเงินก็หมดพอดี เขามาถึงที่ทำงาน๘.๓๐ น. พอดี.
ว. เสมอกัน (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น มันก็พอดีกันนั่นแหละ.
ว. ปานกลาง, ไม่ดีนัก, ไม่เลวนัก; บางที (แสดงความไม่แน่นอน)เช่น พอดีพอร้ายไม่ได้ไป.