ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พสก, พสก '

    พสก, พสก  หมายถึง [พะสก, พะสกกะ] น. ชาวเมือง, พลเมือง. (ป. วส + ค; ส. วศ + คว่า ผู้อยู่ในอํานาจ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พสก, พสก

    [พะสก, พะสกกะ] น. ชาวเมือง, พลเมือง. (ป. วส + ค; ส. วศ + คว่า ผู้อยู่ในอํานาจ).

  • พสกนิกร

    [พะสกกะนิกอน, พะสกนิกอน] น. คนที่อยู่ในประเทศไม่ว่าจะเป็นพลเมืองของประเทศนั้นหรือคนต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่ก็ตาม.

  • พสนะ

    [พะสะนะ, พดสะนะ] น. เสื้อผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส. วสน).

  • พสุ

    [พะ] น. ชื่อเรียกเทวดาจําพวกหนึ่ง; ทรัพย์, สมบัติ, ความมั่งมี. ว. ดี, เลิศ, ประเสริฐ; ใจดี, กรุณา. (ป., ส. วสุ).

  • พสุธา

    น. 'ผู้ทรงไว้ซึ่งทรัพย์' คือ แผ่นดิน. (ป., ส. วสุธา).

  • พสุธาดล

    น. พื้นแผ่นดิน. (ป., ส. วสุธาตล).

  • พสุนธรา

    [พะสุนทะ] น. แผ่นดิน. (ป. วสุนฺธรา; ส. วสุํธรา).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒