พวงหยก หมายถึง น. ชื่อไม้เถาขนาดกลางชนิด Strongylodon macrobotrys A. Grayในวงศ์ Leguminosae ดอกสีหยกหรือสีนํ้าทะเล ออกเป็นช่อห้อยยาว.
ดู ทองอุไร.
น. เชือกเกลียวขนาดใหญ่สำหรับใช้โยงเรือ เป็นต้น; แนว.
น. รวงข้าวที่นวดแล้วหรืออ้อยที่หีบครั้งที่ ๒.
น. ชาวไทยพวกหนึ่ง เดิมมีถิ่นฐานอยู่ในประเทศลาว ส่วนหนึ่งได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานอยู่ทางภาคกลางของประเทศไทย.
น. ส่วนของกาหรือป้านที่ยื่นออกมา สําหรับรินนํ้า.
น. นํ้าที่พุ่งเป็นลําขึ้นไปในอากาศเนื่องจากลมงวง, นาคเล่นนํ้า ก็ว่า.
ก. สูง, พุ่ง, ไปโดยเร็ว.