พลุ่มพล่าม หมายถึง [พฺลุ่มพฺล่าม] ว. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม, ตะกรุมตะกราม.
[พฺลุ่ย] ว. ง่าย, ลุ่ย, หลวมเข้าไป.
[พฺลุ้ย] ว. ยุ้ย, ยื่นออกมาอย่างท้องคนอ้วน, เช่น ท้องพลุ้ย พุงพลุ้ย.
[พฺลู] น. ชื่อไม้เถาชนิด Piper betle L. ในวงศ์ Piperaceae ใบมีรสเผ็ดร้อนใช้กินกับหมากและทํายาได้.
[พฺลู] น. ชื่อไม้เถาในสกุล Piper วงศ์ Piperaceae คล้ายพลูแต่ก้านใบยาวกว่า ใช้ทํายาได้.
[พฺลู] ดู คาวตอง.
[พฺลู] (ถิ่นพายัพ) น. ต้นข่าต้น. (ดู ข่าต้น).
[พฺลู] น. ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๙ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๕,๙๐๐ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลางอยู่ระหว่าง ๒,๕๘๐ ถึง ๓,๕๓๐ กิโลเมตร ทางโคจรเป็นวงรีมาก ทําให้ส่วนหนึ่งของทางโคจรอยู่ภายในวงจรของดาวเนปจูน, ดาวยม ก็เรียก. (อ. Pluto).