ความหมายของคำว่า ' พลุ่ง '

ความหมายของคำว่า ' พลุ่ง '
พลุ่ง หมายถึง [พฺลุ่ง] ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.

พลุ่งพล่าน
[พฺล่าน] ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.
พลุ้น
[พฺลุ้น] ว. อ่อน (ใช้แก่มะพร้าวที่กะลายังไม่แข็ง).
พลุ่มพล่าม
[พฺลุ่มพฺล่าม] ว. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม, ตะกรุมตะกราม.
พลุ่ย
[พฺลุ่ย] ว. ง่าย, ลุ่ย, หลวมเข้าไป.
พลุ้ย
[พฺลุ้ย] ว. ยุ้ย, ยื่นออกมาอย่างท้องคนอ้วน, เช่น ท้องพลุ้ย พุงพลุ้ย.
พลู
[พฺลู] น. ชื่อไม้เถาชนิด Piper betle L. ในวงศ์ Piperaceae ใบมีรสเผ็ดร้อนใช้กินกับหมากและทํายาได้.
พลูแก
[พฺลู] น. ชื่อไม้เถาในสกุล Piper วงศ์ Piperaceae คล้ายพลูแต่ก้านใบยาวกว่า ใช้ทํายาได้.