พลำ, พล้ำ หมายถึง [พฺลํา, พฺลํ้า] ก. พลาดถลํา.
[พฺลํา, พฺลํ้า] ก. พลาดถลํา.
[พะ] (โบ) น. ชื่อกรมการปกครองในกระทรวงมหาดไทย, เขียนเป็น พลัมภัง พลําภังค์ ก็มี.
[พะลิ] ดู พลี ๑.
[พฺลิก] ก. กลับด้านหนึ่งเป็นอีกด้านหนึ่ง เช่น เรือพลิกท้อง ปลาพลิกท้อง นอนพลิกข้าง พลิกหน้าหนังสือ พลิกถ้อยคํา.
(ปาก) ก. เสียจนหมดตัวเพราะผิดจากที่คาดหมายไว้(ใช้แก่การพนัน).
ก. เปลี่ยนท่านอนจากท่าหนึ่งเป็นอีกท่าหนึ่งเช่นจากนอนหงายเป็นนอนตะแคง.
(สํา) ก. เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระบบหรือวิธีการปกครองแผ่นดิน.ว. อาการที่ตามหาเท่าไร ๆ ก็ไม่พบ เช่น หาจนพลิกแผ่นดิน.