พลวดกินลูก หมายถึง [พฺลวด] ดู กระทุ.
[พฺลวด] ดู กระทุ.
[พนละ] ว. ซึ่งเกี่ยวข้องกับแรง, ซึ่งเกี่ยวข้องกับผลของแรงเช่นการเคลื่อนที่. (อ. dynamic).
[พนละ] น. วิชากลศาสตร์แขนงหนึ่ง ซึ่งว่าด้วยการเคลื่อนที่ของเทหวัตถุที่เป็นของแข็ง แบ่งเป็นสาขาย่อย ๆ คือ จลนพลศาสตร์และ จลนศาสตร์. (อ. dynamics).
[พฺลอ] (ถิ่นปักษ์ใต้) ก. ฝานเอาเปลือกแข็งออก.
[พฺล้อ] น. ต้นกะพ้อ. (ดู กะพ้อ ๒).
[พฺล้อ] ก. พ้อ.
[พฺลอง] น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิด ในสกุล Memecylonวงศ์ Melastomataceae เนื้อละเอียดและแข็ง เช่น พลองขี้นก(M. floribundum Blume) พลองเหมือด (M. edule Roxb.).