ค้นหาหมวดอักษร พ
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' พฤฒ, พฤฒา '
พฤฒ, พฤฒา หมายถึง [พฺรึด, พฺรึดทา] ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่; แก่, เฒ่า, พฤทธ์ ก็ว่า. (ส.).
คำที่ใกล้เคียงกัน
พฤฒาจารย์
น. อาจารย์ผู้เฒ่า, พราหมณ์ผู้เฒ่า.
พฤฒิ, พฤฒิ
[พฺรึดทิ] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤทธิ์ก็ว่า. (ส.).
พฤฒิ, พฤฒิ
[พฺรึดทิ] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤทธิ์ก็ว่า. (ส.).
พฤฒิบาศ
น. ชื่อพราหมณ์พวกหนึ่ง มีหน้าที่ทําพิธีเกี่ยวกับช้างและปัดเสนียดจัญไร.
พฤต
[พฺรึด] น. คําฉันท์. ก. หมุน, เวียน; เกิดขึ้น. ว. กลม. (ส. วฺฤตฺต).
พฤติ, พฤติ
[พฺรึด, พฺรึดติ] น. ความประพฤติ, กิจการ, ความเป็นไป; ลักษณะความเป็นอยู่, อาชีวะ; คําฉันท์. (ส. วฺฤตฺติ; ป. วุตฺติ).
พฤติ, พฤติ
[พฺรึด, พฺรึดติ] น. ความประพฤติ, กิจการ, ความเป็นไป; ลักษณะความเป็นอยู่, อาชีวะ; คําฉันท์. (ส. วฺฤตฺติ; ป. วุตฺติ).
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒