พรึบ, พรึ่บ หมายถึง ว. กิริยาที่ทําพร้อม ๆ กันในทันทีทันใด เช่น ทหารเดินแถวตบเท้าพรึบดอกไม้บานพร้อมกันพรึ่บ.
ว. ครืด, ดาษไป, เช่น ดอกไม้เต็มพรืด, พรึ่ด ก็ว่า.
ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เบรกรถดังพรืด.
น. ที่ลุ่มสนุ่น, บริเวณที่ลุ่มชื้นแฉะ มีสนุ่น คือ ซากผุพังของพืชพรรณทับถมอยู่มาก.
น. วันพรุ่งนี้, รุ่งขึ้น.
น. วันถัดจากวันนี้ไปวันหนึ่ง.
น. วันถัดจากวันนี้ไปวันหนึ่ง.
ว. ลักษณะที่เป็นรูเว้าหวําชอนไชไปทั่วแทบไม่มีชิ้นดี เช่น ผ้าถูกแมลงกัดกินพรุนไปหมด.