พริบ หมายถึง ก. กะพริบ ในคำว่า พริบตา. ว. ฉับพลัน, ทันทีทันใด, ในความว่าชั่วพริบตาเดียว ในพริบตาเดียว.
ว. เร็วมาก, ทันที.
น. ความรู้เท่าในกิจการ, ความรู้ทันท่วงที, โดยมากมักใช้ว่า ไหวพริบ.
ว. งามอย่างยิ้มแย้ม, มีหน้าตาอิ่มเอิบและดูยิ้มละไมอยู่ในหน้า,เช่น พระพุทธรูปมีพระพักตร์พริ้ม นอนหลับตาพริ้ม.
ว. ยิ้มแย้มดูงาม.
ว. งามแฉล้ม.
น. ไม้กระดานหน้าใหญ่ตั้งอยู่บนหัวรอด รัดรอบเสาทั้ง ๔ ด้าน.
ว. ครืด, ดาษไป, เช่น แดงพรึ่ด, พรืด ก็ว่า.