พริ้ง หมายถึง [พฺริ้ง] ว. งามงอน, สะสวยมาก, ชอบแต่งตัวให้งดงามและทันสมัยอยู่เสมอ, เช่น สวยพริ้ง แต่งตัวงามพริ้ง.
ว. งามลออ.
ว. สวยงาม, เพราพริ้ง หรือ เพราเพริศ ก็ว่า.
ว. งามเฉิดฉาย, เพริศพริ้ง ก็ว่า.
ก. กะพริบ ในคำว่า พริบตา. ว. ฉับพลัน, ทันทีทันใด, ในความว่าชั่วพริบตาเดียว ในพริบตาเดียว.
ว. เร็วมาก, ทันที.
น. ความรู้เท่าในกิจการ, ความรู้ทันท่วงที, โดยมากมักใช้ว่า ไหวพริบ.
ว. งามอย่างยิ้มแย้ม, มีหน้าตาอิ่มเอิบและดูยิ้มละไมอยู่ในหน้า,เช่น พระพุทธรูปมีพระพักตร์พริ้ม นอนหลับตาพริ้ม.