พญา หมายถึง [พะยา] (โบ) น. เจ้าแผ่นดิน เช่น พญาลิไทย; ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, (มักใช้นําหน้านามอื่น) เช่น พญานาค พญาหงส์.
น. ชื่อเพลงปี่พาทย์.
(โบ) น. ชื่อพระราชาคณะผู้ใหญ่.
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
(โบ) น. พญาปราชญ์, จอมปราชญ์.
น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่งในจําพวกเพลงโศก.
ดู กาสัก ๒.
น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Cephalotaxus griffithii Hook.f. ในวงศ์Cephalotaxaceae. (๒) ชื่อไม้ต้นชนิด Podocarpus imbricatusBlume ในวงศ์ Podocarpaceae.