พรหมินทร์ หมายถึง ดู พรหม, พรหม.
ดู พรหม, พรหม.
ดู พรหม, พรหม.
[พฺรอก] ก. บอก, พูด, เช่น บัดบอกพรอกพราง.
[พฺร่อง] ว. ไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป เช่น ตักแกงพร่องทำงานไม่พร่อง กินไม่รู้จักพร่อง. ก. ยุบไปหรือลดไปจากเดิม เช่นน้ำในโอ่งพร่องไป ข้าวสารในกระสอบพร่องไป.
[พฺร้อง] ก. พูด, กล่าว, ร้อง.
[เพฺรียก] ก. ร้องเรียก.
[พฺรอด] ว. เสียงดังอย่างเสียงของเหลวปนกับลมไหลออกจากช่องเล็ก ๆ หรือขึ้นมาจากเลนตม. น. เรียกดินเลนที่ฟูดโป่งขึ้นมา เช่นพรอดปลาไหล คือดินที่โป่งขึ้นมาซึ่งเป็นที่มีปลาไหล, ฟอด ก็ว่า.