พรหมวิหาร หมายถึง [พฺรมมะ, พฺรม] น. ธรรมของพรหมหรือของท่านผู้เป็นใหญ่มี ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา. (ป.).
น. ชื่อกาบกระหนกชนิดหนึ่ง ที่ประกอบกับโคนเสา เช่น เสาบุษบกมีลักษณะคล้ายอินทรธนูละคร เรียกว่า กาบพรหมศร.
[พฺรม] น. ชื่อกระบวนมวยท่าหนึ่ง, ชื่อกระบวนรําท่าหนึ่ง.
น. ด้ายที่สวมสะพายแล่ง เป็นเครื่องหมายของพราหมณ์,สายธุรําของพราหมณ์. (ส.).
น. ชื่อไม้ทํารูปเหมือนใบมะตูมติดที่โรงพิธี.
[พฺรมมันยะ] น. ความเป็นผู้เกื้อกูลแก่พราหมณ์. (ป.).
[พฺรมมา] น. พรหม.
[พฺรมมาน] น. จักรวาล, โลก. (ส.).