พรหมพักตร์ หมายถึง น. ยอดเครื่องสูงหรือยอดสิ่งก่อสร้างที่เป็นหน้าพรหม ๔ ด้าน.
น. 'วงศ์พรหม' คือพราหมณ์โดยตระกูล คือ พราหมณ์เลว. (ส.).
[พฺรมมะพูติ] น. เวลาสนธยา, เวลาขมุกขมัว, โพล้เพล้. (ส.).
น. ยานที่นําไปสู่ความเป็นพรหม คือการบริจาคอันยิ่งใหญ่เช่นบุตรทารทาน. (ม. ร่ายยาว สักบรรพ). (ป.).
[พฺรมมะ, พฺรม] น. อํานาจที่กําหนดความเป็นไปของชีวิต(ถือกันว่า พระพรหมเขียนไว้ที่หน้าผากของเด็กซึ่งเกิดได้๖ วัน). (ส.).
[พฺรมมะ, พฺรม] น. อํานาจที่กําหนดความเป็นไปของชีวิต(ถือกันว่า พระพรหมเขียนไว้ที่หน้าผากของเด็กซึ่งเกิดได้๖ วัน). (ส.).
[พฺรมมะ] น. โลกของพระพรหม; ภูมิเป็นที่สถิตของพระพรหม.
น. ฤษีที่เป็นพราหมณ์โดยกําเนิด.