ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พรรเหา '

    พรรเหา  หมายถึง [พัน] ว. มาก, ยิ่ง, พันเหา ก็ใช้ เช่น คือ เทพเพียงพันเหา.(สมุทรโฆษ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พรรเอิญ

    [พัน] (โบ) ว. เผอิญ, ใช้ว่า เพอิญ ก็มี.

  • พรวงเพรียง

    [พฺรวงเพฺรียง] ก. พูดยกยอ.

  • พรวด ๑

    [พฺรวด] ว. อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ยับยั้ง เช่น เทพรวด;เสียงดังเช่น นั้น.

  • พรวดพราด

    [พฺราด] ว. อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ยับยั้ง เช่นวิ่งพรวดพราด เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา.

  • พรวด ๒

    [พฺรวด] (ถิ่นปักษ์ใต้, ตะวันออก) น. ชื่อผึ้งโพรง (Apis cerana)ในวงศ์ Apidae เป็นผึ้งขนาดกลาง ผึ้งงานลําตัวยาว ๐.๙๑เซนติเมตร กว้างประมาณ ๓.๕ มิลลิเมตร เมื่อกางปีกวัดจากปลายปีกยาวประมาณ ๑.๗๕ เซนติเมตร รวมตัวอยู่เป็นกลุ่มทํารังอยู่ในโพรงหรือตามซอกหิน ซอกหลังคาบ้านที่ปิดมิดชิด,ผึ้งรวง ก็เรียก.

  • พรวด ๓

    [พฺรวด] ดู กระทุ.

  • พรวน ๑

    [พฺรวน] น. โลหะทําเป็นรูปกลมกลวง มีลูกกลิ้งเล็ก ๆ อยู่ข้างในเพื่อให้เกิดเสียง ใช้ผูกคอสัตว์หรือข้อเท้าเป็นต้น เรียกว่า ลูกพรวน,กระพรวน หรือ ลูกกระพรวน ก็ว่า, (ถิ่นพายัพ, อีสาน) มะหิ่งหรือ หมากหิ่ง.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒