ความหมายของคำว่า ' พเนก '

พเนจร
ดู พน, พน.
พบ
ก. เห็น (ใช้แก่อาการเห็นซึ่งต่อเนื่องกับกิริยาอื่น เช่น ขุดพบ ค้นพบไปพบ หาพบ), ปะ, ประสบ, เจอะ, เจอ, เช่น พบเพื่อน พบอุปสรรค.
พบปะ
ก. พบด้วยความสนิทสนมคุ้นเคย.
พบพาน
ก. ปะกัน, เจอกัน, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่ประสบพบพาน.
พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น
(สํา) ก. พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่, ใช้ว่า พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น ก็มี.
พบู ๑
(กลอน) น. กาย, ตัว. (ป., ส. วปุ).
พบู ๒
(กลอน) น. หน้า; ดอกไม้ เช่น พบูบานประสานสี. ว. งาม; ขาว, ด่อน.