พูดดีเป็นศรีแก่ปาก หมายถึง (สํา) น. พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ.
(สํา) ก. พูดฉอด ๆ ไม่หยุดปาก.
(สํา) ก. พูดอ้อม ๆ โดยไม่บอกเรื่องราวตรง ๆ.
ก. พูดคล่องเหลือเกิน.
ก. พูดคล่องเหลือเกิน.
(สํา) ก. พูดไปไม่มีประโยชน์ นิ่งเสียดีกว่า.
ก. พูดโดยมิได้เตรียมมาก่อน.
(สํา) ก. พูดห้วน ๆ.