ความหมายของคำว่า ' พุ้ย '

ความหมายของคำว่า ' พุ้ย '
พุ้ย หมายถึง ก. พายโดยแรงให้เรือไปโดยเร็ว, โดยปริยายหมายถึงอาการที่เอาตะเกียบคุ้ยข้าวเข้าปาก.

พู ๑
น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน.
พูพอน
น. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น, พอน ก็เรียก.
พู ๒
น. ถั่วพู. (ดู ถั่วพู ที่ ถั่ว ๑).
พู่
น. กลุ่มหรือกระจุกที่ประกอบด้วยขนสัตว์ ไหม ด้าย หรือสิ่งอื่น ๆที่คล้ายกัน โดยมากใช้ห้อย เช่น พู่เรือสุพรรณหงส์ พู่ม่าน, ที่ใช้ชูก็มีบ้าง เช่น พู่หมวกเครื่องยศทหารบางเหล่า.
พู่กลิ่น
น. ชื่อพวงดอกไม้ร้อยมีรูปแบนประกอบด้วยอุบะ. (ดู กลิ่น ๒).
พู่กัน
น. เครื่องเขียนหนังสือหรือระบายสี ตอนปลายเป็นพู่ทำด้วยขนสัตว์.
พูกาม
น. พม่า, ปรกติใช้ พุกาม.