ความหมายของคำว่า ' พุ่มพวง '

พุ่มม่าย
ว. ยังเป็นม่ายอยู่.
พุ่มไม้
น. กลุ่มต้นไม้เล็ก ๆ ที่ขึ้นเป็นซุ้มเป็นเซิง.
พุมเรียง
[พุมมะ] ดู ชํามะเลียง.
พุ้ย
ก. พายโดยแรงให้เรือไปโดยเร็ว, โดยปริยายหมายถึงอาการที่เอาตะเกียบคุ้ยข้าวเข้าปาก.
พู ๑
น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน.
พูพอน
น. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น, พอน ก็เรียก.
พู ๒
น. ถั่วพู. (ดู ถั่วพู ที่ ถั่ว ๑).