พื้นท้อง หมายถึง น. เนื้อตรงส่วนท้อง (โดยมากหมายถึงส่วนท้องของปลา).
น. ขนาดของผิวพื้น เช่น หาพื้นที่, อาณาบริเวณ เช่น ตรวจพื้นที่,ลักษณะของพื้นดิน เช่น พื้นที่เป็นที่ราบลุ่ม.
น. พื้นที่ตรงรอยตัดของแท่งวัตถุ.
ว. เฉพาะถิ่น เช่น ของพื้นบ้าน, มักใช้เข้าคู่กับคำ พื้นเมือง เป็นพื้นบ้านพื้นเมือง.
น. หลักแหล่ง เช่น พื้นเพเป็นคนนครปฐม, อาชีพของวงศ์ตระกูลเช่น พื้นเพเป็นพ่อค้า.
ว. เฉพาะเมือง, เฉพาะท้องที่, เช่น ของพื้นเมือง คนพื้นเมืองนิทานพื้นเมือง.
ก. โกรธ.
ว. อาการที่น้ำหรือแก๊สเป็นต้นผุดขึ้นมา เช่น น้ำร้อนพุขึ้นมา แก๊สธรรมชาติพุขึ้นมา, อาการที่น้ำเหลืองเป็นต้นผุดขึ้นมา เช่น ฝีฝักบัวพุ. น. นํ้าที่พุขึ้นมา เรียกว่า นํ้าพุ. (ดู นํ้าพุ ที่ นํ้า).