ค้นหาหมวดอักษร พ
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' พึ่งพา '
พึ่งพา หมายถึง ก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
คำที่ใกล้เคียงกัน
พึ่งพิง
ก. พักพิงอาศัย.
พึ่งลำแข้งตัวเอง
(สํา) ก. ช่วยตนเอง, อาศัยลําแข้งตัวเอง ก็ว่า.
พึ่ง ๒
ว. คําช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่นเขาพึ่งไป, เพิ่งก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิกหรือ เพ่อ ก็ว่า.
พึ่บ, พึ่บพั่บ
ว. ทันทีทันใด เช่น ไฟลุกพึ่บ ลุกกันพึ่บพั่บ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงนกกระพือปีกเป็นต้น.
พึ่บ, พึ่บพั่บ
ว. ทันทีทันใด เช่น ไฟลุกพึ่บ ลุกกันพึ่บพั่บ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงนกกระพือปีกเป็นต้น.
พึม
ว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.
พึมพำ
ก. พูดค่อย ๆ จับความไม่ได้ เช่น เขาพึมพำอยู่คนเดียว.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒