พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หมายถึง (สํา) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือเอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.
ก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
ก. พักพิงอาศัย.
(สํา) ก. ช่วยตนเอง, อาศัยลําแข้งตัวเอง ก็ว่า.
ว. คําช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่นเขาพึ่งไป, เพิ่งก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิกหรือ เพ่อ ก็ว่า.
ว. ทันทีทันใด เช่น ไฟลุกพึ่บ ลุกกันพึ่บพั่บ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงนกกระพือปีกเป็นต้น.
ว. ทันทีทันใด เช่น ไฟลุกพึ่บ ลุกกันพึ่บพั่บ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงนกกระพือปีกเป็นต้น.
ว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.