พิลาป หมายถึง ก. รํ่าไรรําพัน, ครํ่าครวญ, ร้องไห้, บ่นเพ้อ. (ป., ส. วิลาป).
[ลาลด] ก. อยาก, กระหาย, เร่าร้อน; เศร้าโศก, เสียใจ; เขียนว่าพิลาลด หรือ พิลาลศ ก็มี. (ส. วิ + ลาลส).
[พิลาด] ก. กรีดกราย, เยื้องกราย; คะนอง; ฟ้อนรํา. ว. งามอย่างมีเสน่ห์, งามอย่างสดใส; สนุก. (ส. วิลาส).
น. มาตราวัดมุม ได้แก่ ๑ ใน ๖๐ ของลิปดา.
ว. ผิดปรกติ เช่น ทำพิลึก ท่าทางพิลึก, แปลกประหลาด เช่น รูปร่างพิลึก.
(ปาก) ว. แปลกมาก, ประหลาดมาก, น่าขัน, ชอบกล.
(ปาก) ว. พิลึกมาก.
ว. สุกใส.