ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พิรุณ '

    พิรุณ  หมายถึง น. ฝน; ชื่อเทวดาแห่งนํ้า เทวดาแห่งฝน เรียกว่า พระพิรุณ.(ป., ส. วรุณ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พิรุธ

    ก. ผิดปรกติ, มีอาการน่าสงสัย, เช่น แสดงอาการพิรุธ ทำพิรุธ.(ป., ส. วิรุทฺธ).

  • พิรุฬห์

    [พิรุน] ว. งอกงาม, เจริญ. (ป. วิรุฬฺห; ส. วิรูฒ).

  • พิเรนทร์

    [พิเรน] ว. อุตรินอกลู่นอกทาง เช่น เล่นพิเรนทร์ คนพิเรนทร์.

  • พิเราะ

    ว. ไพเราะ, เพราะ, เสนาะ. (ข. พีเราะ).

  • พิโรธ

    (ราชา) ก. โกรธ, เคือง, ใช้ว่า ทรงพระพิโรธ. (ป., ส. วิโรธ ว่าการขัดขวาง).

  • พิไร

    ว. รําพัน, รํ่าว่า, รํ่าร้อง.

  • พิลังกาสา

    น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Ardisia วงศ์ Myrsinaceae ผลกลมเล็ก ๆ ใช้ทํายาได้ เช่น ชนิด A. colorata Roxb., A. pendulifera Pit.,A. polycephala Wall. ex A. DC..

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒