พิราบ หมายถึง น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับนกเขา รูปร่างคล้ายกันแต่ขนาดใหญ่กว่า ส่วนใหญ่ลําตัวสีเทาอมฟ้า หากินบนพื้นดิน กินเมล็ดพืช ที่พบทั่วไป คือ ชนิด Columba livia.(ส. วิราว, พิราว, พิราพ ว่า เสียงร้อง).
น. การหยุดพัก, การหยุดเสียง, ที่สุด. (ส. วิราม).
ว. งาม.
ก. ตาย (ใช้แก่เจ้าประเทศราช และสมเด็จเจ้าพระยา). (ส. วีร +อาลยว่า ที่อยู่ของนักรบ, สวรรค์).
[พิริยะ] น. ความหมั่น, ความกล้า; คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ.(ป. วิริย; ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า).
[พิริยะ] น. ความหมั่น, ความกล้า; คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ.(ป. วิริย; ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า).
[พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท).
น. พลรบผู้กล้าหาญ. (ป. วิริย + โยธา).