พิมเสน ๑ หมายถึง น. ชื่อสารชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นเกล็ดสีขาวขุ่น มีทั้งที่ได้จากธรรมชาติและได้จากการสังเคราะห์ ใช้ทํายา ที่ได้จากธรรมชาติเช่น จากไม้ต้นชนิด Dryobalanops aromatica C.E. Gaertn.ในวงศ์ Dipterocarpaceae, จากไม้พุ่มชนิด Blumea balsamiferaDC. ในวงศ์ Compositae, ที่ได้จากการสังเคราะห์เรียก พิมเสนหุง.
น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Dryobalanops aromaticaC.E. Gaertn. ในวงศ์ Dipterocarpaceae มีเกล็ดพิมเสนอยู่ในเนื้อไม้. (๒) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Pogostemon cablin (Blanco)Benth. ในวงศ์ Labiatae ใบออกตรงข้ามกัน ขอบใบจัก ขยี้แล้วมีกลิ่นหอม ใช้กลั่นให้นํ้ามันหอมระเหยซึ่งใช้แต่งกลิ่นและดับกลิ่นตัว. (๓) ชื่อมะม่วงหลายพันธุ์ของชนิด Mangiferaindica L. พันธุ์หนึ่ง เมื่อดิบมีรสเปรี้ยว สุกแล้วหวาน, พันธุ์ที่แก่แล้วมีรสมัน เรียก พิมเสนมัน.
น. ที่อยู่หรือที่ประทับของเทวดา. (ป., ส. วิมาน).
ว. ฝ่ายหลัง, ข้างหลัง. (ป., ส. วิมุข).
น. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น.(ป. วิโมกฺข; ส. วิโมกฺษ).
น. พิโมกข์. (ส. วิโมกฺษ; ป. วิโมกฺข).
ก. โยกโย้ไม่เสร็จสิ้นไปง่าย ๆ.
ก. พลัดพราก, จากไป. (ป., ส. วิโยค).