ความหมายของคำว่า ' พิพรรธ '

ความหมายของคำว่า ' พิพรรธ '
พิพรรธ หมายถึง ก. พิพัฒ. (ส. วิวรฺธ; ป. วิวฑฺฒ).

พิพรรธน์
น. พิพัฒน์. (ส. วิวรฺธน; ป. วิวฑฺฒน).
พิพักพิพ่วน
ก. กังวล, อักอ่วน, รวนเร, นึกกลับไปกลับมา. ว. อาการที่รู้สึกปั่นป่วนในท้อง, อาการที่รู้สึกกระอักกระอ่วนลังเลใจ.
พิพัฒ
ก. เจริญแล้ว. (ป. วิวฑฺฒ; ส. วิวรฺธ).
พิพัฒน์
น. ความเจริญ. (ป. วิวฑฺฒน; ส. วิวรฺธน).
พิพากษ์
ก. ตัดสิน.
พิพากษา
(กฎ) ก. ตัดสินคดีโดยศาล, เรียกตุลาการผู้ทำหน้าที่ตัดสินดังกล่าวว่า ผู้พิพากษา, เรียกคำตัดสินนั้นว่า คำพิพากษา. (ส. วิวกฺษา ว่าความสำคัญ).
พิพาท
ก. โต้แย้งสิทธิ์ เช่น พิพาทเรื่องที่ดิน พิพาทเรื่องมรดก. (ป., ส. วิวาท).